25 Şubat 2009 Çarşamba

Bir nefeste



O kadar küçük gözlerim işte,
İçine sığmıyor gözlerin,
Bakmaya korkuyorum aslında
Yakar mıydın bilmiyordum?
Çocuk kaldım hep bunun da farkındayım
Anlatacak onca şeyimin olmasına suskun kaldım
Esip gürlemenden korkuyordum
Gider miydin bilmiyordum
Hep aşklar efsane gibi roman gibi olur
Bizim aşkımız bir şiir gibi oldu
Altılı hece ölçüsüyle (Se-ni se-vi-yo-rum)(Sen-siz ya-şa-ya-mam)
Her anından bir mısra her sözümüzden dörtlük oluştu
Kafiyeler gibi kalbimizde benzer sesler çıktı hep
Hiç virgül koymadım yarım nefes kadar boşluk olmadı aramızda
Ayrılığı bile hiç düşünmedim şiir gibiydik nasıl olsa
Her mısramız aşk iken
Nasıl ayrılabilirdik ölümden başka hiç düşünmedim?
Sen bir nefeste noktayı koyana kadar...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder